سید مجید حسینی در کتاب «هاروارد مک دونالد» درباره بازدید از موزه تاریخ طبیعی نیویوک می‌نویسد: «وسط موزه تاریخ طبیعی نیویورک در بخش جانوران دریایی دندان‌های وحشتناک یک کوسه عظیم‌الجثه باستانی از سقف آویزان است و جلوتر اسکلت یک اژدهای عجیب دریایی که باله‌های کوچکی دارد و هیکلی بزرگ و اگر ندانی که این جا موزه است، شبیه خانه ارواح از آن می‌ترسی... موزه تاریخ طبیعی سخت عبرت‌انگیز است و این که انسان با همه عقل و علم و تکنولوژی، وقتی قرار به جسم باشد و گوشت و پوست و استخوان باید کنار میمون و خرس و دایناسور و کوسه در موزه تاریخ طبیعی دیده شود و جنس همان جنس است و کربوهیدرات همان «کربوهیدرات» و انسان هم اگر اسکلتش ۲۰۰۰ سال بماند در موزه می‌گذارند و دایناسور را هم همین‌طور و از این جهت تفاوتی نیست. روزی ماموت‌های فیل پیکر سلطان زمین بوده‌اند و روزی انسان‌های مگس وزن و تفاوت ماموت با مگس فقط در همین وزن است. به قول سعدی «اگر آدمی ...