زندگی پراسترس می‌تواند تأثیراتی بر کد ژنتیکی ما بگذارد و حتی این تغییرات ممکن است به نسل‌های بعدی منتقل شوند. یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که تأثیر بیولوژیکیِ آسیب‌های روحی که یک مادر تجربه می‌کند، می‌تواند سال‌ها پس از وقوع خشونت باقی بماند و حتی به فرزندان او منتقل شود. به گزارش Scientific Reports، یک تحقیق بین‌المللی توضیح می‌دهد که چگونه تروما Trauma و تجربیات تلخ خانوادگی، حتی بدون آن که مستقیم تجربه شوند، احتمال ابتلا به مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی را در نسل‌های بعدی افزایش می‌دهند.

تحلیل ژنتیکی 3 نسل 
محققان در این پژوهش، نمونه‌های دی‌ان‌ای DNA را از ۴۸ خانواده سوری در سه نسل مختلف جمع‌آوری کردند. این خانواده‌ها شامل مادران یا مادربزرگ‌هایی بودند که در دوران بارداری، از کشتار و محاصره حما در سال ۱۹۸۲ یا قیام مسلحانه سال ۲۰۱۱ در سوریه گریخته بودند. دانشمندان با بررسی نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از ۱۳۱ نفر دریافتند که تغییراتی در امضای اپی‌ژنتیکی این افراد ایجاد شده است. این تغییرات شامل دگرگونی‌های شیمیایی در ژن‌هاست که عملکرد آن‌ها را تغییر می‌دهد، بدون اینکه توالی دی‌ان‌ای را عوض کند.
 آسیب‌های خشونت چگونه به نسل بعد منتقل می‌شود؟
محققان با مقایسه این خانواده‌ها با افرادی که پیش از سال ۱۹۸۰ از سوریه خارج شده بودند، دریافتند که ۱۴ نقطه ژنتیکی در افرادی که مادربزرگ‌هایشان در حوادث ۱۹۸۲ حضور داشتند، دچار تغییر شده است. علاوه بر این، ۸ مورد از این تغییرات ژنتیکی در نسل سوم یعنی نوه‌ها هم مشاهده شد، در حالی که آن‌ها مستقیم هیچ خشونتی را تجربه نکرده بودند. 
  چرا این تحقیق اهمیت دارد؟
محققان معتقدند که یافته‌های این پژوهش می‌توانند به درک بهتر چرخه‌های بین‌نسلی خشونت خانوادگی، آزار جنسی، فقر و آسیب‌های روحی کمک کنند. آن‌ها تأکید می‌کنند که درک این موضوع می‌تواند باعث افزایش همدلی در جامعه و جلب توجه سیاست‌گذاران به پیامدهای عمیق خشونت شود. درک این‌که تروما و خشونت می‌توانند نسل‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، می‌تواند به تغییر سیاست‌ها و افزایش تلاش‌ها برای کاهش خشونت در جهان کمک کند.