​​​​​​​

این کتاب که توسط ژان باپتیست تاورنیه، یکی از بزرگ ترین جهانگردان و بازرگانان فرانسوی در قرن 17 میلادی نوشته شده، در سال 1930 میلادی، در 351 صفحه در شهر پاریس منتشر شده و یکی از منابع مهم آشنایی با ایران در دوران صفویه محسوب می‌شود. طبق گفته محمدرضا تازیکی، کارشناس مخزن کتاب‌های چاپی کتابخانه مرکزی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، این بازرگان فرانسوی در بیان آنچه دیده و نوشته، دقت کافی داشته و مسائل مختلف مربوط به راه‌ها و روستاها و شهرهای متعدد را به خوبی و درستی توضیح داده است. این سفرنامه اطلاعات ارزشمندی درخصوص تاریخ، فرهنگ و اقتصاد ایران و هند در قرن هفدهم میلادی به مخاطبان ارائه می‌دهد. همچنین این اثر، به‌عنوان یکی از متون مهم در مطالعات شرق‌شناسی مورد استفاده قرار گرفته است.
در این کتاب، در چند بخش به موضوعاتی مانند «مساحت ایران و تقسیم ایالات آن»، «گل‌ها و میوه‌های ایران»، «مروارید و فیروزه»، «حیوانات باربر و ماهیان و پرندگان ایران»، «شیوه ساختمان‌سازی»، «وصف اصفهان، پایتخت ایران»، «جلفا، شهر کوچکی که زاینده‌رود آن را از اصفهان جدا می‌کرد»، «مذهب ایرانیان و مراسم عزاداری امام حسین(ع)»، «عید قربان»، «روش حکومت در ایران» و...، پرداخته شده است. گفتنی است، بیش از 22 هزار و 100 نسخه کتاب چاپ سربی در مخزن چاپی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود که 2 هزار نسخه آن به زبان‌های مختلف خارجی از جمله فرانسوی است.