در عصر اطلاعات و ارتباطات کنونی، کمتر سازمان یا نهادی را می‌توان یافت که روابط عمومی فعالی نداشته باشد. این حوزه پلی ارتباطی میان سازمان‌ها و مخاطبانشان است و با بهره‌گیری از فنون ارتباطی تلاش می‌کند تصویری مثبت، شفاف و قابل اعتماد از سازمان در ذهن جامعه ایجاد کند.روابط عمومی در سازمان‌ها، مسئولیت‌های متعددی دارد که در جهت تقویت ارتباطات، برندسازی و مدیریت تصویر سازمانی عمل می‌کند. این حوزه با مدیریت ارتباطات داخلی و خارجی، تعامل مؤثر با رسانه‌ها، تولید محتوا و اطلاع‌رسانی و همچنین برنامه‌ریزی رویدادها و مناسبت‌ها، نقش اساسی در شکل‌دهی به هویت و اعتبار سازمان ایفا می‌کند. علاوه بر این، مدیریت بحران و افکارسنجی برای شناخت دیدگاه‌های عمومی و بهبود راهبردهای ارتباطی نیز از وظایف کلیدی روابط عمومی محسوب می‌شود.اما متاسفانه نسبت به روابط عمومی ها کم‌توجهی در برخی از سازمان‌ها و ارگان‌ها انجام شده و آن‌طور که باید و شاید جدی گرفته نشده اند و به عنوان شغل خاصی که از دیگر مشاغل متفاوت است به آن نگاه نمی‌شود. هر جا که دیده شد مدیر ارشد سازمان به این مسائل توجه کرده، شاهد بودیم که روابط عمومی بسیار پیشرو و تاثیرگذاری داشته ایم چرا که در حال حاضر نقشی که روابط عمومی خوب می‌تواند انجام دهد باعث می‌شود تا موفقیت مجموعه‌اش به خوبی منتقل شود.یکی از مشکلات اساسی روابط عمومی در ایران روزمرگی و درگیری با کارهای عادی و جاری است. این امر باعث می شود روابط عمومی از برنامه ریزی کلان و استراتژیک غافل شود زیرا تنها در سایه برنامه ریزی صحیح است که روابط عمومی می تواند وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد. این مسئله تا بدان جا اهمیت دارد که بعضی متخصصان از آن به عنوان کارکرد مدیریتی تعبیر کرده اند از این رو روابط عمومی در نقش مدیریتی باید به کارکردهای فنی و تاکتیکی ارتباطی به نحو موثری بها دهد تا بتواند دورنما و استراتژی سازمانی خود را تقویت و در مرحله برنامه‌ریزی کلان سازمان ایفای نقش کند.سازمان‌ها، به دلیل مأموریت‌های گسترده و مخاطبان متنوع، نیازمند اصلاح و به‌روزرسانی ساختار روابط‌عمومی خود هستند، ایجاد کانال‌های ارتباطی باز و موثر با مردم و استفاده از ابزارهای دیجیتال برای افزایش شفافیت اطلاعات، دیجیتالی‌سازی فرایندهای ارتباطی و استفاده از هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌ها و خودکارسازی تعاملات، توسعه سیستم‌های ارتباطی فوری و پیشگیرانه برای مقابله با بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، تغییر رویکرد روابط‌عمومی از مدل سنتی یک‌طرفه به ارتباطی دوسویه و تعاملی، جایی که مردم احساس شنیده‌شدن داشته باشند، جزو اقداماتی  است که می تواند عملکرد روابط عمومی را بهبود بخشد و به روزرسانی کند.سازمان‌های روابط عمومی یکی از ارکان حیاتی هر سازمان است و عملکرد مؤثر آن می‌تواند اعتبار، نفوذ و تعامل سازمان با مخاطبان را به‌طور قابل توجهی افزایش دهد. با وجود اهمیت فراوان، در بسیاری از نهادها به این حوزه توجه کافی نشده و ساختار اجرایی آن از سطح مدیریتی به سطح عملیاتی کاهش یافته است. برای اصلاح این وضعیت، سازمان‌ها باید از رویکردهای سنتی فاصله بگیرند و روابط عمومی را به‌عنوان یک ابزار استراتژیک و مدیریتی در نظر بگیرند. استفاده از فناوری‌های نوین، تدوین برنامه‌ریزی‌های دقیق و تعامل بیشتر با جامعه از جمله اقداماتی است که می‌تواند این حوزه را متحول و جایگاه واقعی آن را در ساختار سازمانی تثبیت کند.