​​​​​​​
کابینه نتانیاهو این‌بار نه بر اثر فشارهای خارجی که زیر بار لایحه‌ای   منفعت‌طلبانه از درون در حال فروپاشی است؛ لایحه‌ای که طلاب حریدی را از خدمت نظامی معاف می‌کند. این تبعیض آشکار در کابینه او، ساختار معیوب حکومت رژیم صهیونیستی را آشکارتر از همیشه نمایان ساخته است؛ ساختاری که در آن قانون، ابزار اقلیت تندرو برای تحمیل اراده خود بر اکثریت جامعه شده است.
ساختار رژیم صهیونیستی در عمل به دو طبقه تقسیم شده: مقاماتی که با حمایت دولت از قانون فرار می‌کنند و اکثریتی که باید بهای این باج‌دهی سیاسی را در جبهه‌های جنگ و هزینه‌های اجتماعی بپردازند. ائتلاف نتانیاهو، به‌جای رسیدگی به بحران‌های گسترده اقتصادی و امنیتی، در حال گروگان‌ گرفتن کابینه برای حفظ رضایت یک اقلیت فرقه‌ای است. تهدیدات احزاب تندرو مبنی بر انحلال کنست، چیزی جز یک باج‌خواهی سیاسی و آشکار نیست. این تهدیدها نشان می‌دهد که نه دولت که منطق حکمرانی تاییدنشده در اسرائیل به بن‌بست رسیده است. کنست دیگر نهاد قانون‌گذاری نیست؛ صحنه‌ای‌ است برای چانه‌زنی‌های تندرو-سیاسی که مشروعیت ساختار سیاسی را زیر سؤال برده است. نتیجه، بی‌اعتمادی فزاینده عمومی و فروپاشی تدریجی انسجام داخلی رژیم است.
حذف نتانیاهو یا انتخابات زودهنگام هم برای آن‌ها راه‌حل نیست؛ چرا که گزینه‌هایی چون بنت یا گانتس، هر دو در همین چرخه تندروی و سرکوب تعریف می‌شوند. بی‌ثباتی ساختاری، محصول یک سیستم است، نه فقط یک فرد. نظام سیاسی رژیم صهیونیستی، سال‌هاست که با منطق تبعیض، نظامی‌گری وحشیانه و سیاست‌ورزی فرقه‌ای اداره می‌شود و اکنون به نقطه انفجار رسیده است. کابینه فعلی، بازتاب یک فروپاشی گسترده است؛ فروپاشی عقلانیت، مشروعیت و توان اداره. آینده این رژیم، بیش از هر زمان دیگر، در سایه‌ای از زوال و بی‌ثباتی فرورفته است.