به خودتان رجوع کنید. داغ شهدای امروز، داغ سنگینی‌ است. اما آن‌چه بیش از شهادت سلامی و باقری و حاجی‌زاده و رشید و دانشمندان هسته‌ای روحمان را می‌خراشد، یک چیز است: هویت ما را هدف گرفته‌اند. ماجرا حیثیتی است. خاصه وقتی با کودک کشی همراه است. آن‎هم برای ایرانی باغیرت. واقعیت این است که این سنگینی که بر روح و قلب احساس می کنیم به جهت داغ هویتی و نمادین است. نمادهای ما را زده است. هجمه بر شرف و غیرت و عزت و حیثیت ماست.  حرف روشن است. نماد هویتی ما  را زده است و باید هویتش را بزنیم. اما هویت او را پیشتر حماس زده است. دیگر هویتی نمانده است. مثلا آیا زدن نتانیاهو مقابله به مثل است؟ ابدا. نتانیاهو بند کیف دخترک آغشته به خون نیست.  باید اصل و اساس این جریان جمع شود. باید بساط‎شان تمام شود. چه بسا این ماجرا باید از 7 اکتبر شروع می شد و می چرخید و می چرخید و به این نقطه می رسید که نقطه پایان شان گذاشته شود. به اذن ا... و به مدد صاحب و حقیقت غدیر.