‏شواهد موید آن است که حملات  اخیر اسرائیل به ایران، دارای ابعاد اطلاعاتی/امنیتی وسیعی بوده و عوامل مزدور با هدایت پهپادها در قالب الگوی جنگ‎های نامنظم در عملیات‎های ترور مشارکت داشته و در تلاش بوده اند (یا هستند) تا عمل سامانه های پدافندی کشور را دچار اختلال کنند. اما چند نکته:۱. باید در پروتکل‎های حفاظتی شخصیت‎های برجسته کشوری و لشکری بازنگری شود و حداکثر سختگیری ممکن برای حفاظت از جان آن‎ها با در نظرگرفتن بدبینانه ترین سناریوها مدنظر قرار گیرد.۲. از توان مردم جهت شناسایی عوامل مزدور و خنثی کردن آن‎ها استفاده شود. بدون حمایت قاطع و یکپارچه مردم از حاکمیت، اتمام موفق این جنگ امری محال است‌.۳. موفقیت در این جنگ در گرو استفاده از الگوهای ابتکاری و خارج از نظام محاسباتی دشمن است.۴.  تهران باید پیام «امنیت برای همه یا برای هیچ‎کس» را در عمل به همه کنشگران‌ منطقه ای و بین المللی و خصوصا بازارهای مالی جهان ارسال کند. تهران باید با اهرم‎های مناسب مانع ورود مستقیم واشنگتن به جنگ و همچنین به دنبال کند کردن روند حمایت آن از اسرائیل باشد.۵. بعد از حمله اخیر به مراکز هسته ای آ‎ن‎هم در شرایطی که تهران در حال مذاکره بود و همچنین احتمال اسنپ‌بک، توجیه افکار عمومی ناظر به احتمال تغییر در دکترین هسته ای ایران امری ممکن و حتی واجب است. ۶. امکان طولانی شدن این جنگ وجود دارد، لذا تهران باید تا حد امکان به دنبال منابعی پرقدرت جهت پرکردن خلأهای اقتصادی، اطلاعاتی و تجهیزاتی لازم برای مدیریت جنگ باشد.7. هم‌ مردم و هم‌ مسئولان باید توجیه شوند که جنگ اخیر دارای چه ریشه هایی است و چه ارتباطی با سرنوشت کشور و منطقه دارد تا در فراز و فرودهای در پیش رو، همبستگی آن‎ها جهت پیروزی دچار آسیب نشود.