«دزد دوچرخه» اثر ویتوریا دسیکا محصول 1948 میلادی، یکی از شاهکارهای دوران کلاسیک سینماست که مشابهش در سینمای امروز کم پیدا نمی‌‌شود. فیلمی قابل تحسین و شگفت‌‌انگیز که رنج مردم فقیر ایتالیا را به‌‌ تصویر کشید و توانست در دنیای سینما جریان‌‌ساز باشد. بخش زیادی از سینمای جهان و حتی سینمای ما وام‌‌دار آثار دسیکا و به‌‌طور ویژه «دزد دوچرخه» است. فیلم داستانی مرد فقیری به نام آنتونیو است که در بین انبوهی از مردان بیکار که در دوران رکود اقتصادی ایتالیا بعد از جنگ جهانی با فقر مواجه بودند به دنبال کار است. بعد از مدت‌‌ها یک شغل معمولی برای او پیدا می‌‌شود؛ او باید روی دیوار پوستر بچسباند اما برای تصاحب این شغل باید دوچرخه داشته باشد. او و همسرش به زحمت دوچرخه ای پیدا می کنند. اما در همان روز اول کار دوچرخه آنتونیو که تنها دارایی آن‌‌ها برای ادامه زندگی است به‌‌سرقت می‌‌رود. او تمام شهر را به‌‌دنبال دزد می‌‌رود و اتفاقات تلخی برایش می‌‌افتد... فیلم می‌‌خواهد رنج انسان‌‌ها را با ارائه داستانی خطی و ساده به‌‌تصویر بکشد.  قاب‌‌های هنرمندانه فیلم، بازی نابازیگرانی که چهره‌‌هایی دردکشیده و مایوس دارند و در کنار همه این‌‌ها دوبله‌‌ای که یک شاهکار است از صداهای ماندگار هنر دوبله ایران.