پیراهن نیمار بهتر بود یا رفتار حرفهای؟
نویسنده: سیدمصطفی صابری | روزنامهنگار
مترجم:
ذوقزدگی و تلاش دو فوتبالیست جوان کشورمان برای گرفتن پیراهن نیمار را دیدید؟ هرچند بلافاصله بعد از بازی بساط تکذیبهای همیشگی راه افتاد و گفته شد در حال دلجویی و احوالپرسی و ... با نیمار بودند و عجیب است فقط وقتی تیمی ایرانی با تیم یک بازیکن معروف بازی دارد، شاهد این ماجرا خواهیم بود که یک بازیکن با اشاره به پیراهنش احوالپرسی کند و بابت خطای چند دقیقه قبل دلجویی. این ماجرا که به احتمال زیاد معطوف به همان درخواست پیراهن بوده، بهقدری برای فوتبال ما ناگوار است که میشود دربارهاش ساعتها صحبت کرد و ما به چند خط بسنده میکنیم.
بازی حرفهای یا تفکر حرفهای؟
میگویند بعضیها خوب حرف میزنند؛ بعضیها حرفهای خوب میزنند، اما عده خیلی کمی هم خوب حرف میزنند و هم حرفهایشان خوب است. حالا این ماجرا را میشود برای فوتبالیستها اینطور تغییر داد که عدهای حرفهای بازی میکنند، عدهای حرفهای رفتار میکنند، اما عده کمی هم بازیشان حرفهای است و هم رفتارشان. اما از این هم میشود جلوتر رفت و گفت عده خیلی خیلی کمتری هستند که نه حرفهای بازی میکنند، نه رفتار میکنند و این یکی واقعاً سخت است. بهطور مثال زبیر نیکنفس بدون ترس از نیمار سفت و محکم مقابل او بازی کرد؛ حرفهای بازی کرد اما حرفهای رفتار نکرد، چون لازم نبود جواب رفتار بد ستاره برزیلی را آنطور بدهد. ستارهای که تازه مصدومیتش خوب شده و میخواست نمایشی بازی کند اما آماده نبود.اما رفتار آن دو نفر دیگر ...
بهدور از اخلاق حرفهای
در فوتبال ما که قراردادها فوقحرفهای است و موقع ژستهای عکاسی کنار ماشینهای مدل بالا، هر بازیکن یک کریسرونالدوی بالقوه است اما موقع بازی میبینیم ستارههای میلیاردی مثل سروش رفیعی در دقایق حساس در ارسال درست یک کرنر مشکل دارند و توقع میرود لااقل اگر به اندازه پولشان بازدهی ندارند، لااقل رفتارشان حرفهای باشد که نیست. حالا در این بین دو بازیکن جوان استقلال رفتند سراغ نیمار و از شواهد امر و زبان بدنشان هم مشخص بود، چه میخواهند. اینکه بازیکنانی مثل فیگو و زیدان بعد از بازی با هم پیراهنشان را عوض میکردند، رفتار عجیبی نبود، چون هر دو طرف، پیراهن آن یکی را نگه میداشت؛ اما اینکه بازیکن ما در قامت یک هوادار برود و پیراهن حریف را بخواهد، شایسته نیست و دور از اخلاق حرفهای. از این بدتر تکذیبهای همیشگی ماجراست و البته نباید تعجب کرد که وقتی باشگاهها و پیش کسوتان رفتارشان درست نیست، اینچنین کاری از جوانترها سر میزند تا همه جوره فوتبالمان به هم بیاید. شاید در هر مرحلهای از زندگی با دستاوردهای لازم و مد نظرمان فاصله داشته باشیم اما کاش فارغ از نتیجه، لااقل رفتارمان حرفهای باشد و بس.
بازی حرفهای یا تفکر حرفهای؟
میگویند بعضیها خوب حرف میزنند؛ بعضیها حرفهای خوب میزنند، اما عده خیلی کمی هم خوب حرف میزنند و هم حرفهایشان خوب است. حالا این ماجرا را میشود برای فوتبالیستها اینطور تغییر داد که عدهای حرفهای بازی میکنند، عدهای حرفهای رفتار میکنند، اما عده کمی هم بازیشان حرفهای است و هم رفتارشان. اما از این هم میشود جلوتر رفت و گفت عده خیلی خیلی کمتری هستند که نه حرفهای بازی میکنند، نه رفتار میکنند و این یکی واقعاً سخت است. بهطور مثال زبیر نیکنفس بدون ترس از نیمار سفت و محکم مقابل او بازی کرد؛ حرفهای بازی کرد اما حرفهای رفتار نکرد، چون لازم نبود جواب رفتار بد ستاره برزیلی را آنطور بدهد. ستارهای که تازه مصدومیتش خوب شده و میخواست نمایشی بازی کند اما آماده نبود.اما رفتار آن دو نفر دیگر ...
بهدور از اخلاق حرفهای
در فوتبال ما که قراردادها فوقحرفهای است و موقع ژستهای عکاسی کنار ماشینهای مدل بالا، هر بازیکن یک کریسرونالدوی بالقوه است اما موقع بازی میبینیم ستارههای میلیاردی مثل سروش رفیعی در دقایق حساس در ارسال درست یک کرنر مشکل دارند و توقع میرود لااقل اگر به اندازه پولشان بازدهی ندارند، لااقل رفتارشان حرفهای باشد که نیست. حالا در این بین دو بازیکن جوان استقلال رفتند سراغ نیمار و از شواهد امر و زبان بدنشان هم مشخص بود، چه میخواهند. اینکه بازیکنانی مثل فیگو و زیدان بعد از بازی با هم پیراهنشان را عوض میکردند، رفتار عجیبی نبود، چون هر دو طرف، پیراهن آن یکی را نگه میداشت؛ اما اینکه بازیکن ما در قامت یک هوادار برود و پیراهن حریف را بخواهد، شایسته نیست و دور از اخلاق حرفهای. از این بدتر تکذیبهای همیشگی ماجراست و البته نباید تعجب کرد که وقتی باشگاهها و پیش کسوتان رفتارشان درست نیست، اینچنین کاری از جوانترها سر میزند تا همه جوره فوتبالمان به هم بیاید. شاید در هر مرحلهای از زندگی با دستاوردهای لازم و مد نظرمان فاصله داشته باشیم اما کاش فارغ از نتیجه، لااقل رفتارمان حرفهای باشد و بس.
10 شماره آخر