دوستان حتماً از فیلم‌های عروسی قدیمی، جشن‌تولدها و... یک نسخه بک آپ داشته باشین؛ خود ما چند وقت پیش رفتیم سراغ فیلم عروسی داداشم، سی دی رو جای نامناسبی گذاشته بودیم؛ خش داشت و وقتی پخش شد پیکسل پیکسل بود؛ پیکسل هم که می‌دونین خلاصه شده لفظ پیکچر المنته که به فارسی می شه تصویردانه، اما چون فرهنگستان زبان فارسی خیلی هوای ما رو داره که کلمات روان، ساده و زیبا بگیم، تصویردانه رو مخفف کردن و شده «تصدانه». خلاصه درست جایی که تو فیلم عمو کاظم اومد وسط، فیلم گیر کرد و صدای قریچ پریچ اومد و بعدش هم تَصدانه تَصدانه شد. بازم خدا پدر فرهنگستان زبان و ادب فارسی رو بیامرزه که این واژه رو اختراع کرد و گرنه من امروز نمی‌دونستم چه‌جوری این تجربیات رو با شما در میون بذارم. البته دوربین‌های قدیمی هم بی‌کیفیت بود؛ الان دوربین گوشی من 48 مگاتصدانه است؛ قشنگ زوم می‌کنم، حتی پانوراما می‌گیرم. قبلش هم یک گوشی دیگه 8 مگا تصدانه‌ای داشتم که چندان خوب نبود. تو شب اگه فلش نمی‌زدیم عکس پر از تصدانه‌های بزرگ می‌شد.