گوی داغ و درخشان منظومه ما که نمی‌‌‌‌توان و نباید یک لحظه به آن نگاه کرد یعنی خورشید، همیشه دور از دسترس تصور می‌‌‌‌شود؛ ستاره‌‌‌‌ای که حس می‌‌‌‌کنیم برخلاف دیگر اجرام آسمانی مثل ماه و مریخ، امکان کاوش روی آن را نخواهیم داشت. اما حالا خبر رسیده که یک کاوشگر ناسا قصد دارد بیش از هر شیء‌ای که تاکنون به فضا پرتاب شده است، به خورشید نزدیک شود. کاوشگر خورشیدی پارکر که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، به‌ منظور بررسی دقیق‌تر خورشید طراحی شده است. از آن زمان تاکنون این کاوشگر مستقیماً از میان تاج خورشیدی، یعنی جو بیرونی خورشید که در زمان خورشیدگرفتگی کامل دیده می‌شود، عبور کرده و حالا قصد دارد به نزدیک‌ترین فاصله از خورشید برسد.

 نزدیک‌‌‌‌ترین حالت به خورشید
مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، پارکر امروز از میان جو داغ خورشید عبور می‎کند و در فاصله‌ای رکوردشکنانه به تنها ۶ میلیون کیلومتری از سطح خورشید می‌رسد. در آن لحظه، اگر خورشید و زمین در دو سر یک زمین فوتبال قرار داشته باشند، پارکر تقریبا نزدیک به خط دروازه قرار خواهد داشت. واحد کنترل زمینی پارکر در سازمان فضایی ناسا تا چند روز پس از این عبور از وضعیت کاوشگر مطلع نخواهد شد، زیرا فضاپیما خارج از محدوده ارتباطی خواهد بود. برنامه ناسا این است که پارکر بیش از هفت برابر نزدیک‌تر از هر فضاپیمای قبلی به خورشید نزدیک شود و با سرعت ۶۹۰ هزار کیلومتر در ساعت در نزدیک‌ترین فاصله حرکت کند.
کاوشگری با سپر حرارتی ویژه
این کاوشگر به گونه‌ای طراحی شده که به‎رغم حرارت سوزان بیرون، دمای داخل آن همواره ۳۰ درجه سانتی‌گراد باقی بماند. پارکر توسط یک سپر حرارتی محافظت می‌شود که دربرابر تغییرات دمایی تا ۵۰۰ برابر بیشتر از گرمایی که از خورشید به زمین می‌رسد، مقاوم است. این کاوشگر دست‎کم تا ماه سپتامبر سال آینده به چرخیدن در این فاصله از خورشید ادامه خواهد داد. دانشمندان امیدوارند با کمک آن بتوانند بهتر درک کنند که چرا تاج خورشیدی صدها برابر داغ‌تر از سطح آن است و چه عواملی باد‌های خورشیدی را به حرکت درمی‌آورد. این بادها جریان‌هایی فراصوت از ذرات باردار هستند که به‌ طور مداوم از خورشید منتشر می‌شوند.
​​​​​​​دردسرهای توفان‌‌‌‌های خورشیدی
پرتوهای گرم خورشید امکان حیات را روی زمین فراهم می‌کنند، با این حال توفان‌های شدید خورشیدی می‌توانند به‌طور موقت ارتباطات رادیویی را مختل و در تأمین انرژی در سطح زمین اختلال ایجاد کنند. خورشید اکنون در مرحله حداکثری از چرخه‌های ۱۱ ساله طبیعی خود قرار دارد. در این حالت تعداد لکه‌های خورشیدی به بالاترین حدممکن می‌رسد و خورشید اغلب شراره‌ها و فوران‌های قدرتمند تولید می‌کند. این رویدادها می‌توانند بر زمین تأثیر بگذارند، مثلاً شفق‌های قطبی ایجاد کنند یا ارتباطات ماهواره‌ای را مختل سازند.