​​​​​​​2-3  سالی است که مجید واشقانی از بازی در نقش‌های پررنگ و گاه اصلی در سریال‌های تلویزیونی، به تدریج به نمایش خانگی نقل مکان کرده، اما به جای آن که در پلتفرم‌ها به نقش‌آفرینی به معنای متعارف آن بپردازد، خود را بیشتر به شرکت در رئالیتی‌شوهای مافیایی و معدود برنامه‌های غیرمافیایی محدود کرده؛ تا جایی که کمتر مسابقه مافیاطوری در نمایش خانگی وجود دارد که او را به عنوان شرکت‌کننده دعوت نکرده باشد؛ از «شب‌های مافیا» و «ضد» و «پدرخوانده» و حالا هم «الکلاسیکو.»
واشقانی اما این روزها یک رئالیتی‌شوی دیگر اینترنتی را هم می‌گرداند: «رینگو». یک مسابقه استعدادیابی کمدی در پلتفرم نماوا که با قواعد خاص خودش و در یک رینگ مشت‌زنی ضبط شده. با وجود جذابیت نسبی در برخی اجراهای مراحل پایانی این مسابقه، نقش این بازیگر اما، نقش ویژه و خاصی نیست و دستاوردی برایش ندارد. مجید واشقانی بعد از سلام و احوالپرسی، با هیجانی کاذب کمدین‌ها را به حضور روی رینگ دعوت می‌کند و بعد کارش محدود است به «اوه» گفتن، زمانی که کمدین‌ها به اصطلاح همدیگر را دیس می‌کنند و خنده‌هایی بلند و الکی که گاه داد می‌زند نه واقعی، بلکه زورکی‌ است! چون اغلب اجراها خنده‌دار نیست و نه اندک تماشاگر حاضر در سالن می‌خندد و نه داوران. بنابراین مجید واشقانی، گویی از سر اجبار و برای شکستن سکوت سالن، به تنهایی و بلندبلند به ایده‌های غالباً بی‌مزه اهالی «رینگو» می‌خندد و دستمزدش را حلال می‌کند.