بسیار زود است بخواهیم درباره وقوع توافق میان ایران و آمریکا سخن بگوییم. قریب نیم‌قرن مخاصمه روشن است با یک یا حتی چند دور مذاکره مرتفع نشود اما در این بین استغاثه نیروهای اپوزیسیون -همسو با لابی اسرائیل- برای ایجاد انسداد در مسیر مذاکرات و واداشتن ترامپ به «تشدید فشار تا وقوع فروپاشی نظام» جای تامل دارد.
در همین‌باره رسانه‌های اپوزیسیون خاصه شبکه اسرائیلی ایران‌اینترنشنال سعی دارند رضایت جمهوری اسلامی به گفت‌وگو با آمریکا را نشانگان سستی تهران در دوره پساجنگ جلوه دهند و در مقابل چنین وانمود کنند که کف هدف ترامپ، برچیدن استعداد هسته‌ای ایران و سقف هدف او، تغییر رژیم است. این در حالی است که ترامپ -فعلا- درباره انحلال تاسیسات هسته‌ای ایران سخنی به میان نیاورده و صرفا بر ایده امتناع تولید سلاح متمرکز بوده است. همزمان خبر رسید تعدادی از نیروهای سلطنت‌طلب ضمن برگزاری یک میتینگ جلوی کاخ سفید، از ترامپ اکیداً خواسته‌اند با ترک میز مذاکره، مردم ایران را برای ساقط‌کردن جمهوری اسلامی همراهی نماید. آن طور که پیداست اولین دور مذاکرات در مسقط، ضربه‌ای کاری به ذهن و عمل نیروهای اپوزیسیون وارد آورده که پیشتر تصویری آهنین و براندازانه از ترامپ در میان حامیان خود برساخته بودند.
به نظر می رسد توافق احتمالی میان تهران و واشنگتن ابعاد بیشتری به بحران ذهنی و عملی براندازان ببخشد.