​​​​​​​
در حالی که فضای سیاسی کشور به یک آرامش نسبی رسیده است، آنچه بیش از همیشه به چشم می‌آید، صدای ترک برداشتنِ دیوارهای رسانه‌های اپوزیسیون در خارج از مرزهاست. نشانه‌های این فروپاشی آرام، حالا دیگر تنها در نقدهای رسمی منعکس نمی‌شود؛ بلکه صدای اعتراض از درون خود آن جریان‌ها به گوش می‌رسد.
مهرداد فرهمند، خبرنگار شناخته‌شده بی‌بی‌سی فارسی، به‌تازگی در پستی در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) پرده از زوال حرفه‌ای ایران‌اینترنشنال برداشت؛ آن‌هم نه با زبان تند و صریح، که با طعنه‌ای که شاید بیشتر از هر تحلیل مفصلی گویاست: «این که یک نفر در شب تاریک در فلان دهات چیزی روی دیوار بنویسد، تبدیل به خبر شود، در تاریخ رسانه بی‌سابقه است.»
این انتقاد نه از سوی یک رسانه داخلی، بلکه از دل یکی دیگر از اصلی‌ترین تریبون‌های اپوزیسیون مطرح شده. آن هم بی‌بی‌سی فارسی؛ رسانه‌ای که در جریان وقایع ۱۴۰۱ و پروژه «زن، زندگی، آزادی» خود به همان سبکِ تولید محتوای بی‌هویت و بدون راستی‌آزمایی متهم شده بود.
آنچه فرهمند در لفافه می‌گوید، تنها یک نقد حرفه‌ای به یک رسانه خاص نیست؛ بلکه نمایی نمادین از بحرانی بزرگ‌تر در اردوگاه رسانه‌ای برون‌مرزی است. بحرانی که ریشه در رقابت بر سر جذب فاندهای سیاسی و بقای رسانه‌ای دارد. وقتی نمایشِ داشتن مخاطب از خود مخاطب مهم‌تر می‌شود، رسانه‌ به‌جای روایتگری واقعیت، بدل به تریبونی برای تولید نمایش‌های سطحی و کم‌عمق می‌شود.
ایران‌اینترنشنال، در این میان، به‌نظر می‌رسد که بیشتر از همیشه اسیر این دور باطل شده: توهم مشارکت مردمی با انتشار تصاویر کم‌ارزش، روایت‌های ضعیف و تیترسازی از وقایع حاشیه‌ای. آن‌هم در حالی‌که هر رسانه‌ای، فارغ از جهت‌گیری سیاسی‌اش، بدون «سرمایه اجتماعی» مخاطبان واقعی، به سرعت از چرخه اثرگذاری حذف می‌شود؛ همان‌گونه که صدای آمریکا و رسانه‌های مشابه در سال‌های گذشته به حاشیه رفتند.
این وضعیت، از زاویه‌ای دیگر، بازتابی از شکاف تازه‌ در میان اپوزیسیون خارج از کشور نیز هست. شکافی که پس از فروکش هیجانات خیابانی در ایران، حالا مجدد رخ‌نمایی کرده و از اختلافات پنهان در اتاق‌های سردبیری تا نزاع‌های آشکار در صفحات مجازی را دربرمی‌گیرد.
وقتی تریبون‌ها دیگر نتوانند به‌صورت متحد پیام واحدی را مخابره کنند و حتی در صداقت محتوای همدیگر شک کنند، اپوزیسیون بیش از هر زمان دیگری، به چالش مشروعیت در میان مخاطبانش دچار می‌شود. رسانه‌هایی که ادعای صدای مردم بودن را داشتند، بعد افشای موضوع فاندهای دریافتی از آمریکا، حالا گرفتار جنگ‌های درون‌گروهی شدند.