روحانیت، همچون بنای باشکوهی از میراث تاریخی این سرزمین، نیازمند مرمت و بازآفرینی است، مرمتی که نه در قالب شعار بلکه با الگویی عینی و مجسم تحقق می‌یابد. شهید آیت‌ا... رئیسی، بی‌تردید الگوی روحانیت تراز در عصر جدید بود.در روزگاری که به‌نام «سیاست عین دیانت»، گاه دیانت در رفتار برخی سیاست‌ورزان به رنگ و نیرنگ سیاست تقلیل یافت، شهید رئیسی، با احیای شعارهای اصیل انقلاب، روح معنویت را به سیاست بازگرداند. او در کوران بحران‌ها، در تله‌ اختلاف و قبیله‌گرایی نیفتاد و با پرهیز از دوقطبی‌سازی جامعه، الگویی برای همکاران خود رقم زد.رفتار اخلاق‌مدارانه شهید رئیسی حتی در صحنه‌های جهانی نیز تاثیرگذار بود، همان‌گونه که برخورد انسانی‌اش با آقای زوراب، رئیس سازمان جهانی گردشگری (WTO)، منجر به یادداشت‌های گرم و ضدایران‌هراسی در صفحات رسمی این نهاد بین‌المللی شد.در تخت جمشید، زمانی‌که دختران مرمت‌کار به رئیسی گفتند که «فعلاً شما به ما ظلم کرده‌اید، نه شاهان!»، او با همان جدیت همیشگی وارد میدان شد. ثمره این پیگیری، پس از دو دهه، حذف اسامی هزار مرمت‌کار از لیست پروژه‌های عمرانی و انعقاد قرارداد رسمی با آنان بود، گامی بزرگ در احیای کرامت میراث‌بانان.در دوران رکود گردشگری ناشی از کرونا، تصمیمی مهم و شجاعانه با دستور مستقیم شهید رئیسی اجرایی شد: با همکاری وزارتخانه‌های میراث و بهداشت، پروتکل‌های جدید بهداشتی تنظیم و صدور روادید گردشگری پس از ۲۰ ماه از سر گرفته شد.رهبر انقلاب، با استناد به آیه ۸۳ سوره قصص، شهید رئیسی را مصداق کسانی دانستند که «در پی برتری‌جویی در زمین نیستند». او نقطه‌ مقابل روش فرعونی بود که جامعه را قطعه‌قطعه می کرد و در برابر هم قرار می‌داد. شهید رئیسی، در سلوک شخصی و مدیریت خود، با این نگرش فرعونی به‌روشنی مرزبندی کرد. بزرگداشت شهید رئیسی، تنها یادآوری یک فقدان نیست بلکه فرصتی ا‌ست برای بازخوانی شاخص‌ها و معرفی مدیریت تراز. امروز، بیش از همیشه، جامعه ما به الگو نیاز دارد.او به همراه امیرعبداللهیان، آل‌هاشم و رحمتی، از جمله مدیرانی بودند که اخلاق را در بالاترین سطح رفتار مدیریتی خود نهادینه کردند. شخصیت ممتاز و اثرگذار شهید رئیسی، چنان درخشش داشت که حتی موجب کم‌رنگ شدن نام و جایگاه دیگر شهیدان شد، فقدانی که جبران آن وظیفه ماست.