مکمل خوب و قابل اعتماد مثل جمشیدی‌فر

نویسنده: مصطفی قاسمیان 

مترجم:

​​​​​​​
سریال خانگی «اجل معلق» که به تازگی آغاز شده، در قسمت اول هرچه نداشته باشد، یک زوج کمدی خوب دارد که البته برای اولین بار نیست در کنار هم بازی می‌کنند، ولی بار دیگر موفق ظاهر شده‌اند: رضا عطاران و عباس جمشیدی‌فر. درباره عطاران ابرستاره 10-15 سال اخیر سینمای کمدی ایران که به تنهایی می‌تواند فیلم‌ها را بالا بکشد، زیاد گفته شده، ولی آن کسی که در بسیاری از محصولات نادیده گرفته شده، عباس جمشیدی‌فر است. کسی که در «اجل معلق» شخصیتی تقریباً مشابه بعضی آثار دیگرش دارد، ولی همین نقش را با ریزه‌کاری‌هایی ایفا می‌کند که آن را تازه و متفاوت کرده؛ تا جایی که در بعضی صحنه‌های قسمت اول، چه بسا بامزه‌تر از رضا عطاران ستاره اصلی سریال هم است. نکته جالب درباره جمشیدی‌فر، جفت شدن موفق او با چند ستاره سینماست. این بازیگر در آثار متعددی مثل «قیف» و «صد دام» با همین رضا عطاران همبازی بوده و حتی در سریال‌هایی مثل «بزنگاه» هم در کنار او حضور شیرینی داشته؛ مثل صحنه معروفی از این سریال که بارها در سال‌های اخیر وایرال شده. جمشیدی‌فر اما مکمل خوبی برای جواد عزتی هم بوده که در آثاری مثل «تمساح خونی» و «سه دونگ سه دونگ» دیده شده بود و جایی مثل «شه‌سوار» هم هرگاه در کنار مهرداد صدیقیان دیده می‌شود، به خلق موقعیت‌های کمیک کمک می‌کند.
در شرایطی که سال‌هاست در سینمای ایران محصولات پرتعدادی با الگوی احمق و احمق‌تر ساخته و پرفروش شده‌اند، جای شگفتی‌ست که چرا توانایی‌های بازیگری مثل عباس جمشیدی‌فر تا این اندازه مورد غفلت قرار گرفته؛ بازیگری که حتی می‌تواند در لحظات کم‌تعداد کمیک اثری جدی مثل «داریوش» هم آن‌قدر زوج خوبی برای هادی حجازی‌فر باشد که ایرادات متن را از یاد تماشاگر ببرد.
10 صفحه اول