هفتاد و هشتمین دوره جشنواره فیلم کن در حالی به پایان رسید که با وجود قطعی گسترده برق در روز آخر، موفق شد با ژنراتورهای پشتیبان مراسم اختتامیه را نجات دهد. ژولیت بینوش و هیئت داورانی متشکل از چهره‌هایی چون هالی بری و لیلا سلیمانی جوایز سال را اهدا کردند.
نخل طلای کن، به «یک تصادف ساده» ساخته جعفر پناهی رسید؛ جایزه بزرگ هیئت داوران نیز به «ارزش احساسی» از یواخیم تریه تعلق گرفت؛ روایتی شاعرانه از رابطه پدر و دختر. در بخش بازیگری، نادیا ملتی با بازی در «خواهر کوچک» جایزه بهترین بازیگر زن را برد و واگنر مورا برای نقش پدر فراری در «مامور مخفی» برنده بهترین بازیگر مرد شد. کلبر مندونسا فیلیو، نیز برای کارگردانی همین فیلم برنده جایزه بهترین کارگردانی شد. بهترین فیلمنامه به برادران داردن برای «مادران جوان» و دوربین طلایی به حسن هادی برای «کیک رئیس‌جمهور» تعلق گرفت. در بخش نوعی نگاه نیز «نگاه مرموز فلامینگو» اثر دیه‌گو سسپدس درخشید.در این میان، فیلم «زن و بچه» اثر سعید روستایی که با توجه به واکنش‌ها از ابتدا نیز انتظار نمی‌رفت در فهرست برندگان جایی داشته باشد، به موفقیتی دست پیدا نکرد. با این حال، بازی پریناز ایزدیار تحسین تعدادی از منتقدان را برانگیخت. در پایان البته این نکته را هم باید در نظر داشت، کن ۲۰۲۵ بیش از آن‌که میدان رقابت آثار سینمایی باشد، به آوردگاهی بدل شد که سیاست، مسیر جوایز را پیشاپیش تعیین کرده بود و سینما تنها نقش ابزار را بازی می‌کرد.