تاثیر نشستن طولانیمدت بر عملکرد بد حافظه
نویسنده:
مترجم:
تحقیقات جدید نشان میدهد نشستن بیش از حد، صرفنظر از عادات ورزشی، به مغز شما هم آسیب میزند و آن را کوچک میکند؛ به بیان دقیقتر، محققان دریافتند در افراد مسنی که ساعات بیشتری مینشینند، سرعت انقباض مغز و زوال ذهنی آنها افزایش مییابد. این اتفاق حتی میان کسانی که مرتب ورزش میکردند، هم مشاهده شد. بسیاری فکر میکنند ورزش منظم میتواند ضررهای نشستن طولانیمدت را جبران کند؛ اما پژوهش محققان دانشگاه وندربیلت آمریکا این باور را رد میکند. طبق گزارش Neuroscience News، بیشتر شرکتکنندگان در این پژوهش فعالیت زیادی داشتند و بیتحرک محسوب نمیشدند اما مشخص شد نشستن طولانیمدت همچنان به سلامت مغزشان آسیب میزند.
زیرنظرگرفتن 404 فرد مسن در 7 سال
براساس مقالهای در مجله علمی Alzheimer's & Dementia، محققان مرکز حافظه و آلزایمر دانشگاه وندربیلت 404 فرد مسن (با میانگین سنی 71 سال) را 7 سال تحت نظر گرفتند و از مچبندهای هوشمند برای ردیابی دقیق الگوهای حرکتی آنها استفاده کردند. بهطور متوسط، شرکتکنندگان روزانه حدود 13 ساعت مینشستند؛ این عدد زیاد به نظر میرسد اما اگر ساعات نشستن پشت میز کار یا خوردن وعدههای غذایی و استراحت عصرگاهی را جمع ببندیم، تقریباً به همین عدد میرسیم. محققان متوجه شدند تغییرات مغزی مرتبط با نشستن بیشتر در مناطقی رخ داد که معمولاً در برابر بیماری آلزایمر آسیبپذیرند. افرادی که بیشتر مینشستند، در آزمایشهای حافظه عملکرد بدی داشتند. در این آزمایشها از آنها خواسته شد تجربیات و رویدادهای گذشته را به خاطر بیاورند.
این آسیبها فقط بهخاطر 10 روز بیتحرکی
با گذشت زمان کسانی که بیشتر مینشستند، حجم هیپوکامپ را سریعتر از دست دادند و توانایی آنها در نامبردن اشیا و پردازش سریع اطلاعات کاهش یافت. هیپوکامپ که به تشکیل خاطرات کمک میکند، از اولین مناطق مغز است که تحتتأثیر بیماری آلزایمر قرار میگیرد. خبر نگرانکنندهتر این که نشستن اثرات بدتری بر افراد دارای ژن APOE-4 میگذارد؛ این ژن خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهد. هنگامی که محققان شرکتکنندگان را براساس وضعیت ژنتیکی جدا کردند، متوجه شدند افراد حامل APOE-4 که بیشتر مینشستند، در مقایسه با افراد غیرحامل با عادات نشستن مشابه، کاهش قابلتوجهی در کل ماده مغز، حجم لوب پیشانی و حجم لوب آهیانهای نشان دادند. پیشازاین محققان دانشگاه میزوری آمریکا نیز دریافته بودند فقط 10 روز بیتحرکی میتواند به مغز آسیب بزند.
زیرنظرگرفتن 404 فرد مسن در 7 سال
براساس مقالهای در مجله علمی Alzheimer's & Dementia، محققان مرکز حافظه و آلزایمر دانشگاه وندربیلت 404 فرد مسن (با میانگین سنی 71 سال) را 7 سال تحت نظر گرفتند و از مچبندهای هوشمند برای ردیابی دقیق الگوهای حرکتی آنها استفاده کردند. بهطور متوسط، شرکتکنندگان روزانه حدود 13 ساعت مینشستند؛ این عدد زیاد به نظر میرسد اما اگر ساعات نشستن پشت میز کار یا خوردن وعدههای غذایی و استراحت عصرگاهی را جمع ببندیم، تقریباً به همین عدد میرسیم. محققان متوجه شدند تغییرات مغزی مرتبط با نشستن بیشتر در مناطقی رخ داد که معمولاً در برابر بیماری آلزایمر آسیبپذیرند. افرادی که بیشتر مینشستند، در آزمایشهای حافظه عملکرد بدی داشتند. در این آزمایشها از آنها خواسته شد تجربیات و رویدادهای گذشته را به خاطر بیاورند.
این آسیبها فقط بهخاطر 10 روز بیتحرکی
با گذشت زمان کسانی که بیشتر مینشستند، حجم هیپوکامپ را سریعتر از دست دادند و توانایی آنها در نامبردن اشیا و پردازش سریع اطلاعات کاهش یافت. هیپوکامپ که به تشکیل خاطرات کمک میکند، از اولین مناطق مغز است که تحتتأثیر بیماری آلزایمر قرار میگیرد. خبر نگرانکنندهتر این که نشستن اثرات بدتری بر افراد دارای ژن APOE-4 میگذارد؛ این ژن خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهد. هنگامی که محققان شرکتکنندگان را براساس وضعیت ژنتیکی جدا کردند، متوجه شدند افراد حامل APOE-4 که بیشتر مینشستند، در مقایسه با افراد غیرحامل با عادات نشستن مشابه، کاهش قابلتوجهی در کل ماده مغز، حجم لوب پیشانی و حجم لوب آهیانهای نشان دادند. پیشازاین محققان دانشگاه میزوری آمریکا نیز دریافته بودند فقط 10 روز بیتحرکی میتواند به مغز آسیب بزند.
زیرنظرگرفتن 404 فرد مسن در 7 سال
براساس مقالهای در مجله علمی Alzheimer's & Dementia، محققان مرکز حافظه و آلزایمر دانشگاه وندربیلت 404 فرد مسن (با میانگین سنی 71 سال) را 7 سال تحت نظر گرفتند و از مچبندهای هوشمند برای ردیابی دقیق الگوهای حرکتی آنها استفاده کردند. بهطور متوسط، شرکتکنندگان روزانه حدود 13 ساعت مینشستند؛ این عدد زیاد به نظر میرسد اما اگر ساعات نشستن پشت میز کار یا خوردن وعدههای غذایی و استراحت عصرگاهی را جمع ببندیم، تقریباً به همین عدد میرسیم. محققان متوجه شدند تغییرات مغزی مرتبط با نشستن بیشتر در مناطقی رخ داد که معمولاً در برابر بیماری آلزایمر آسیبپذیرند. افرادی که بیشتر مینشستند، در آزمایشهای حافظه عملکرد بدی داشتند. در این آزمایشها از آنها خواسته شد تجربیات و رویدادهای گذشته را به خاطر بیاورند.
این آسیبها فقط بهخاطر 10 روز بیتحرکی
با گذشت زمان کسانی که بیشتر مینشستند، حجم هیپوکامپ را سریعتر از دست دادند و توانایی آنها در نامبردن اشیا و پردازش سریع اطلاعات کاهش یافت. هیپوکامپ که به تشکیل خاطرات کمک میکند، از اولین مناطق مغز است که تحتتأثیر بیماری آلزایمر قرار میگیرد. خبر نگرانکنندهتر این که نشستن اثرات بدتری بر افراد دارای ژن APOE-4 میگذارد؛ این ژن خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهد. هنگامی که محققان شرکتکنندگان را براساس وضعیت ژنتیکی جدا کردند، متوجه شدند افراد حامل APOE-4 که بیشتر مینشستند، در مقایسه با افراد غیرحامل با عادات نشستن مشابه، کاهش قابلتوجهی در کل ماده مغز، حجم لوب پیشانی و حجم لوب آهیانهای نشان دادند. پیشازاین محققان دانشگاه میزوری آمریکا نیز دریافته بودند فقط 10 روز بیتحرکی میتواند به مغز آسیب بزند.
زیرنظرگرفتن 404 فرد مسن در 7 سال
براساس مقالهای در مجله علمی Alzheimer's & Dementia، محققان مرکز حافظه و آلزایمر دانشگاه وندربیلت 404 فرد مسن (با میانگین سنی 71 سال) را 7 سال تحت نظر گرفتند و از مچبندهای هوشمند برای ردیابی دقیق الگوهای حرکتی آنها استفاده کردند. بهطور متوسط، شرکتکنندگان روزانه حدود 13 ساعت مینشستند؛ این عدد زیاد به نظر میرسد اما اگر ساعات نشستن پشت میز کار یا خوردن وعدههای غذایی و استراحت عصرگاهی را جمع ببندیم، تقریباً به همین عدد میرسیم. محققان متوجه شدند تغییرات مغزی مرتبط با نشستن بیشتر در مناطقی رخ داد که معمولاً در برابر بیماری آلزایمر آسیبپذیرند. افرادی که بیشتر مینشستند، در آزمایشهای حافظه عملکرد بدی داشتند. در این آزمایشها از آنها خواسته شد تجربیات و رویدادهای گذشته را به خاطر بیاورند.
این آسیبها فقط بهخاطر 10 روز بیتحرکی
با گذشت زمان کسانی که بیشتر مینشستند، حجم هیپوکامپ را سریعتر از دست دادند و توانایی آنها در نامبردن اشیا و پردازش سریع اطلاعات کاهش یافت. هیپوکامپ که به تشکیل خاطرات کمک میکند، از اولین مناطق مغز است که تحتتأثیر بیماری آلزایمر قرار میگیرد. خبر نگرانکنندهتر این که نشستن اثرات بدتری بر افراد دارای ژن APOE-4 میگذارد؛ این ژن خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهد. هنگامی که محققان شرکتکنندگان را براساس وضعیت ژنتیکی جدا کردند، متوجه شدند افراد حامل APOE-4 که بیشتر مینشستند، در مقایسه با افراد غیرحامل با عادات نشستن مشابه، کاهش قابلتوجهی در کل ماده مغز، حجم لوب پیشانی و حجم لوب آهیانهای نشان دادند. پیشازاین محققان دانشگاه میزوری آمریکا نیز دریافته بودند فقط 10 روز بیتحرکی میتواند به مغز آسیب بزند.
10 صفحه اول