قائم مقام ایران خودرو در برنامه میز اقتصاد گفته است: در سه سال گذشته ۴ میلیون خودرو در کشور توسط خودروسازها تولید شده است اما با قانون جوانی جمعیت همه خودروسازها را مجبور می‌کنند که نیمی از خودروهای تولیدی را به مادران بدهند. از اظهارات او این گونه بر می آید که هم اینک در بازار خودرو با وجود چنین تقاضاهایی، اضافه تقاضا وجود داشته و امکان تنظیم بازار وجود ندارد. شبیه این انتقاد پیشتر در فضای رسانه ای نیز مطرح شده است. با این حال، هیچ گاه به این پرداخته نشده که آیا خرید خودرو توسط مادران، با تخفیف ویژه یا قیمت ارزان تر همراه بوده است؟ آیا صرفاً انتقال نوبت و در اولویت قرار دادن این متقاضیان بازار خودرو امتیاز ویژه به این افراد محسوب می شود و مانع تنظیم بازار است؟ آیا در صورتی که این افراد فرضاً انگیزه فروش و ترمیم بخشی از هزینه های خودرا از این راه داشته باشند، به این معناست که چنین انگیزه ای در بین سایر متقاضیان در صف خودروسازان وجود ندارد؟ آیا این متقاضیان، ولو بدون هیچ امتیاز قیمتی، متقاضی خودرو به حساب نمی آیند و نباید در صف خرید خودرو باشند؟ .... یا این که اتفاقاً امتیاز نیم بند اولویت دهی به مادران موجب تنگ شدن فضا برای دلالان شده و آن ها به عنوان بخشی از متقاضیان خودرو، فرصت کمتری برای دسترسی به رانت سفته بازی در دارایی به نام خودرو به دست آورده اند؟!