​​​​​​​آغاز به کار بزرگ‌ترین کتابخانه دنیا در ایران
11 ژوئن سال ۲۵۰ میلادی کتابخانه گُندی‎شاپور (جندی‎شاپور) در خوزستان که بزرگ‌ترین کتابخانه دنیای باستان و نخستین کتابخانه عمومی و پژوهشی جهان به‌شمار آورده شده است، توسط شاپور یکم ساسانی تاسیس شد و آغاز به کار کرد. بعدتر در همین مکان، دانشگاهی به همین نام دائر شد که در آن استادان ایرانی، هندی، یونانی و رومی تدریس می‌کردند. شاپور یکم توجه خاصی به تولید دانش در ایران داشت و علاوه بر بهره‌برداری از دانش‌های موبدان، به‌ویژه در دانش پزشکی از دانشمندان سریانی، یونانی، مصری و یهودی دعوت کرد تا در ایران حضور یابند. این دانشگاه از چند دانشمند چینی و هندی هم بهره‌مند شد. حتی از متصرفات ساسانی در سرزمین‌های سند، سه پزشک و گیاه‌شناس هندی را به گندی‌شاپور آوردند تا با پزشکان ایرانی همکاری کنند و این بخش را در حوزه‌های پزشکی دانشگاه گندی‌شاپور رونق دهند. ده‌ها موبد دانشمند و ده‌ها آموزگار از خراسان و پارس هم به گندی‌شاپور آمدند و در یک همزیستی فرهنگی با دانشمندان غیرایرانی به گسترش مرزهای دانش یاری رساندند. بدین‌ترتیب گندی‌شاپور به شهری علمی بدل شد. شهر گندی‎شاپور بین سال‌های ۱۷ تا ۱۸ هجری به تصرف درآمد و کتابخانه آن در سال ۲۰ هجری غارت شد و این مرکز علمی با چندصد هزار جلد کتاب نابود شد.