​​​​​​​
همان لحظه ورود گرفتارش می شوی؛ صحنه ای باشکوه که با جزئیات، دقت و ظرافت خاصی چیده شده و اولین قلابی است که تماشاگر را میخکوب خودش می کند؛ صحنه پردازی که واقعا یکی از نقاط قوت اصلی نمایش است و تا لحظه آخر مخاطب را غافلگیر می کند. این ورود شما به دنیای «یوتانازی» است؛ نمایشی که یکی از محبوب ترین این روزهای تئاتر مشهد است و طی 17 سانسی که اجرا شده توانسته با اقبال خوبی از سوی تئاتردوستان مشهدی مواجه شود و رتبه دوم جدول فروش را به خود اختصاص دهد؛ طی این مدت «یوتانازی» هزار و 443 تماشاگر و در مجموع بیش از 218 میلیون تومان فروش داشته است.
اما دلیل این موفقیت و اقبال چیست؟ به عقیده نگارنده دلیل آن را باید در سه ضلع یک مثلث جست و جو کرد؛ مثلثی که قطعا یک ضلع آن صحنه پردازی باشکوه و دقت و ظرافتی است که در طراحی آن به کار گرفته شده است. هیچ کدام از اجزای این صحنه اضافی نیست و مشخص است که پشت تمام جزئیات آن فکر و ایده ای نهفته است؛ از رقص بی نظیر شمع ها روی لوسترها گرفته تا طراحی مفهومی صندلی و تختخوابی که روی صحنه خودنمایی می کند. البته این صحنه پردازی یک سورپرایز قابل توجه هم دارد که واقعا می توان گفت نقطه قوت «یوتانازی» است و در لحظه آخر مخاطب را غافلگیر می کند و اشاره به آن در این یادداشت لذت تجربه آن را از مخاطبان خواهد گرفت.ضلع دوم این موفقیت و اقبال مخاطبان به «یوتانازی» قطعا بازی های ستودنی دو بازیگر نمایش است؛ محمد طحان و میترا بابائی در این نمایش خوب ظاهر شدند و با اجرای تقریبا بی نقص خود مخاطب را در طول نمایش همراه کردند. بازیگری ستودنی این دو در کنار قدرت صدای محمد طحان که در بخش های مختلف نمایش با اجراهای ستودنی اش مخاطب را از یکنواختی و کرختی خارج می کند توانست شرایطی را رقم بزند که با وجود یکنواختی فرم اجرا، اما مخاطب نه تنها خسته نمی شود بلکه در برهه های مختلف با اجرا همراه می شود. البته از نقش قابل توجه موسیقی در این نمایش نیز نمی‌توان چشم پوشی کرد.
سناریو و کارگردانی را هم باید ظلع سوم این مثلث دانست؛ از آن دست نمایش هایی است که هرچند ممکن است عده ای در طول نمایش درباره پایان آن حدس و گمان هایی داشته باشند اما بی شک قاطبه تماشاگران از پایان بندی «یوتانازی» غافگیر می‌شوند، اجرای این سناریو روی صحنه قطعا نیاز به یک کارگردانی خلاق دارد که محسن رحیمیون توانسته به خوبی از پس آن بربیاید.«یوتانازی» به نویسندگی آرش خیرآبادی، کارگردانی محسن رحیمیون و تهیه کنندگی محمد طحان هرشب ساعت 20:20 در سالن یک تماشاخانه مایان یا همان شمایل سابق واقع در خیابان پاستور 11 میزبان علاقه مندان است.