​​​​​​​وینیفرد گالافر، نویسنده مطالب علمی زمانی متوجه ارتباط بین توجه، خوشبختی و شادی شد که فهمید به سرطان پیشرفته مبتلاست. این بیماری همان‌طور که برای همه انسان‌ها وحشتناک و غیرمنتظره است او را غافلگیر و وحشت‌زده کرد. گالافر در سال ۲۰۰۹ در کتابی که با عنوان «مجذوب» نوشت به آن دوران اشاره می‌کند و می‌گوید وقتی پس از این‌که تشخیص دادند سرطان دارد از بیمارستان برمی‌گشت و این حس درونی در او شکل گرفت که «این بیماری می‌خواهد ذهن مرا به هم بریزد و کاری کند که فقط روی آن تمرکز کنم؛ اما من تمرکزم را روی زندگی‌ام خواهم گذاشت و می‌خواهم زندگی آرامی داشته باشم». به طور قطع درمان این بیماری خسته کننده است و بیمار را وحشت زده می‌کند؛ اما گالافر توانست برای زندگی‌اش انگیزه داشته باشد و این ترس را از بین ببرد. در واقع او بخشی از مغزش را که با اندیشیدن درباره نگارش داستان‌های واقعی کار آزموده شده بود به تفکر روی چیزهای‌ خوب در زندگی مانند دیدن فیلم، پیاده‌روی و همنشینی با دیگران و ... اختصاص داد و سعی کرد در این دوران زندگی را برای خودش لذت‌بخش کند به جای این‌که در منجلاب ترس و حسرت دست و پا بزند؛ این‌گونه بود که این روش جواب داد و ...
برگرفته از کتاب «کار عمیق» 
اثر کال نیوپورت