​​​​​​​فرانکلین فوئر، مستندساز و پژوهشگر حوزه اجتماعی فوتبال، در کتاب «فوتبال چگونه جهان ما را توصیف می‌کند» سفری عجیب به دنیای زیرزمینی و خشونت آمیز گروه‌های هواداری دارد؛ به‌طور مثال لیدر یک تیم در یوگسلاوی را این‌طور معرفی می‌کند: «افسانه و شهرت آرکان بیشتر به زمان پس از جنایاتش بر می‌گردد تا به‌خود جنایت‎هایش. او استعدادی شگرف در فرارکردن داشت؛ در ۱۹۷۴ بلژیکی‌ها او را به اتهام سرقت مسلحانه دستگیر کردند؛ سه سال بعد از زندان فرار کرد و با هواپیما به هلند رفت. وقتی پلیس هلند دستگیرش کرد، به شکلی دیگر فرار از زندان را ترتیب داد و از دست آن‌ها خلاص شد. همان سال این نمایش فرار را در زندان آلمان تکرار کرد. اما شاهکار او حضور در دادگاه شریکش کارلو فابیانی در سوئد بود. آرکان در حالی که در هر دو دستش تفنگ داشت به میان سالن دادگاه پرید یکی را به سوی قاضی نشانه گرفت و دیگری را برای فابیانی پرتاب کرد. چنین فرار بی‌پروایانه‌ای که از پنجره سالن دادگاه انجام شد، بیشتر شبیه فیلم‌های هالیوودی بود که می‌توانست ساخته جری بروکهایمر، تهیه کننده مشهور فیلم‌های اکشن باشد. تمام مردم اروپای غربی به خاطر فرار بی‌نظیر آرکان چشمان‌شان گرد شده بود و اروپا دیگر برای او ناامن شده بود، پس به بلگراد برگشت با پدرش آشتی کرد و با دستگاه امنیتی یوگسلاوی وارد همکاری شد. درست پیش از بازگشت او، پلیس یوگسلاوی جنایتکارها را برای ارتکاب کارهای کثیف به خصوص ترور مخالفان در تبعید، استخدام می‌کرد. در سایه این تمهیدات دولتی جنایتکارها می‌توانستند در خارج از کشور قانون را زیر پا بگذارند و سپس به پناهگاه‌شان در یوگسلاوی برگردند. آرکان در این سیستم به ستاره‌ای تبدیل شد و توانایی‌های کثیفش را به رخ کشید».