
آنتونی پلگرینی روانشناس و همکارانش به این نتیجه رسیدهاند که بازی هم در حیوانات و هم در انسانها این امکان را برای فرد فراهم میکند که به جای اهداف بر وسیلهها تمرکز کنند. فرد در بازی میتواند چیزهای جدید را بیازماید و دست به بررسی مجدد و اصلاح بزند و کاوشگری کند. وقتگذرانی به نحو هوشمندانه و بهشکلی که برای فرد خوشایند باشد، درون او را غنا میبخشد و باعث رشد شخصیت اصیل او میشود؛ این محققان استدلال میکنند که فعالیتهای غیرهدفمندی که آنها را بازی مینامیم، بخشی مهم و حساس از رشد مهارتهای حل مسئله و آگاهی عاطفی در حیواناتی بوده که تواناییهای شناختی پیشرفتهتری داشتهاند.
برگرفته از کتاب «در ستایش اتلاف وقت»
اثر آلن لايتمن