​​​​​​​
حمله‌ غافلگیرانه‌ دولت عبری و ترور تعدادی از فرماندهان ارشد نظامی، از نظر راهبردی، با طرح ضربتی و غافلگیرانه جنگ شش‌روزه علیه مصر و فلج کردن ارتش این کشور برابری می‌کند. حسب پیش‌بینی مقامات اسرائیلی، درست در سالگرد همان اقدام ــ خرداد ۱۳۴۶ ــ ترور دسته‌جمعی فرماندهان ارشد نیروهای مسلّح و مسئولان ارشد بازوی تهاجمی ایران ــ نیروی هوافضای سپاه پاسداران ــ در بیست‌وسوّم خرداد، قرار بود نظام تصمیم‌گیری و اقدام در نیروهای مسلّح را فلج کند.
در بهترین و دور‌از‌تحلیل‌ترین حالت، چند روز طول می‌کشید تا ایرانی‌ها به خود بیایند؛ همین مدّت‌زمان کافی بود تا با هجوم همه‌جانبه و به تعبیر اسرائیلی‌ها پیش‌دستانه آن‌ها در کنار عملیّات سرکوب پدافند و کور کردن شلّیک‌های بالستیک به اراضی اشغالی، ایران را زیر ضربات خردکننده بعدی قرار دهند تا در نهایت، بعد از چند دُور زدوخورد، شرمنده و با دست پایین از معرکه خارج شود؛ مانند اتّفاقی که در خرداد ۱۳۴۶ شمسی و در جنگ شش‌روزه برای ارتش مصر رقم خورد. بمباران سنگین ساختار نیروهای هوایی مصر، ساختار اقدام در ارتش این کشور را فلج کرد و در نهایت هم در یک افتضاح بزرگ، کلّ صحرای سینا توسّط نیروهای ارتش اسرائیل اشغال شد.
هدف موج اوّل حمله‌ اسرائیل در بامداد جمعه بیست‌وسوّم خرداد هم که در سالگرد حمله به مصر انجام شد، همین بود: فلج کردن ساختار اقدام در نیروهای مسلّح ایران! ارتش عبری با این اقدام، علاوه بر فلج کردن ساختار نظامی کشور، یک پنجره زمانی طلایی پیدا می‌کرد تا ضربات خردکننده‌ بعدی را به ایران وارد کند. ضربه‌، در همان موج اوّل، بسیار بهت‌آور بود: رئیس ستاد کلّ نیروهای مسلّح، رئیس قرارگاه جنگی خاتم‌الانبیاء، فرمانده کلّ سپاه پاسداران و فرمانده بلندآوازه‌ نیروی هوافضای سپاه پاسداران در عرض دو ساعت ترور شدند! شبیه این اتّفاق در هر ارتش و نیروی مسلّح هر کشوری باعث متلاشی شدن ساختار نظامی آن کشور می‌شود؛ غافلگیری بزرگی که در چند ساعت نخست حمله رژیم، در ایجاد بعضی سردرگمی‌ها در نیروهای مسلّح، بی‌تأثیر هم نبود.
نشریه خط حزب ا... نوشت: اسرائیلی‌ها حالا خودشان را در آستانه‌ یک پنجره طلایی برای شکستن کمر نیروهای مسلّح ایران می‌دیدند و رؤیای حمله‌ خرداد ۱۳۴۶ به مصر را در سر می‌پروراندند. از نگاه آن‌ها، جنگ شش‌روزه و خرد شدن کمر ارتش مصر این بار در جغرافیای ایران در حال تکرار بود.
با همه‌ این‌ها امّا اتّفاق دیگری افتاد. تا پیش از ظهر، با سرعت‌عمل فرماندهی کلّ قوا، ساختار تصمیم و اقدام نیروهای مسلّح با انتصاب رئیس جدید ستاد کلّ نیروهای مسلّح و فرماندهان جدید سپاه و قرارگاه جنگی خاتم‌الانبیا و در ادامه هم فرمانده کلّ ارتش ترمیم شد. ترمیم این ساختار برای تصمیم‌گیری و فرماندهی و کنترل نیروهای مسلّح و تعیین هندسه هجومی برای پاسخ متقابل به دولت عبری ضروری بود. نتایجش هم در همان ابتدا به‌وضوح از بعدازظهر روز جمعه، در میدان، خود را نشان داد.
اوّلین نشانه‌های ترمیم این ساختار و ارتقای مدیریّت میدان، خود را در وضعیّت پدافندی نشان داد؛ پدافند بعدازظهر و عصر و جمعه شب با قبل از آن قابل مقایسه نبود. در نهایت هم همزمان با تاریکی هوا و آغاز موج حملات هجومی به پایتخت دولت عبری ــ که پُرتراکم‌ترین و پُرلایه‌ترین نقطه‌ پدافندی دنیاست ــ نشان داد که ساختار فرماندهی و کنترل مجموعه نیروهای مسلّح کشور بازسازی شده است. در ادامه هم نطق کوتاه ۳ دقیقه‌ و ۳۸ ثانیه‌ایِ فرمانده کلّ قوا آبی بر آتش التهاب افکار عمومی بود که در کنار ترمیم ساختار تصمیم و اقدام نیروهای مسلّح و شروع عملیّات هجومیِ دوربرد ایران به عمق سرزمین‌های اشغالی، مدیریّت میدان را به سود ایران تغییر داد؛ امواجی که تا صبح روز بعد با پنج موج حملات تکرار شد. در نهایت، روز شنبه هم فرمانده جدید نیروی هوافضای سپاه پاسداران، سکّان فرماندهی دست بلند ایران به عمق سرزمین‌های اشغالی را در دست گرفت.
بنابراین، انتظار می‌رود ساعات و روزهای سخت‌تری در انتظار رژیم عبری باشد؛ دلیل؟ تجربه ۲۴ ساعت ابتدایی. رؤیای مصر شدن ایران بر باد رفت!