فرهیختگان - ظاهراً به سفارش دولت، پژوهشی درخصوص حل مسئله‌ ناترازی‌ها صورت گرفته است، پژوهشی که از یک مطالعه‌ صرف فراتر رفته و اخیراً در ادبیات رئیس‌جمهور هم نمود داشته است.  طرحی که در عمل یک جراحی بی‌رحمانه است، چیزی با ابعاد چند ده برابر حذف ارز ترجیحی که توسط دولت دوازدهم صورت گرفت یا بسیار بزرگ‌تر از گران‌سازی بنزین در دولت سیزدهم. طرحی که برخی تحلیل گران در توصیف ابعاد آن به استعاره‌ پیجر‌ها متمسک می‌شوند.
فرهیختگان 2 - محمد ایمانجانی نوشت: اتفاقی که هفته‌ گذشته افتاد و معاونت راهبردی عملاً در معاونت پارلمانی ادغام شد، پیام صریح‌تر و روشن‌تری داشت. گویا معاونت راهبردی برای دولت فی‌نفسه موضوعیت نداشت و آنچه مهم بود ساختن کتی تک‌سایز به تن آقای ظریف بود که با رفتن ایشان بلاموضوع شد و مشخص نیست وظیفه تولید ادبیات و فکر برای دولت حالا با چه کسی است؟ و اساساً آیا چنین کاری برای دولت اصالت دارد یا نه؟ 
ابتکار -دولتمردان در مذاکرات و حتی تاثیری که بر بازارها داشته به درستی سیاست احتیاط در پیش گرفته و آن را برجسته نمی کنند. اما باید توجه داشت که در داخل حجم انبوهی از مشکلات وجود دارد که نیازمند نشانه های موثر برای تغییر است. از محیط زیست و اقتصاد و شایسته سالاری گرفته تا محرومیت زدایی همه در انتظار اقدامات اساسی است. باید دانست که مردم نیازمند یک زندگی عادی هستند که برای رسیدن به آن قرار نیست درگیر پیچ و خم خبرهای مکرر سیاسی شوند.
جوان - سرعت‌گرفتن مذاکرات از طرف آمریکا اگر تا آخر ادامه یابد، نه امری راهبردی (استراتژیک) که فقط روشی (تاکتیکی) برای عبور از وضعیت موجود در مقابل ایران به وضعیتی متفاوت است که هنوز معلوم نیست که آیا بهتر است یا بدتر. اما تغییر همواره جذاب است. مهم‌ترین پرسش طرف ایرانی که همچنان با احتیاط به مذاکرات می‌نگرد، آن است که سود آمریکا از کاهش درصد غنی‌سازی در مقابل رفع‌کامل تحریم‌ها چیست و اگر نتواند پاسخ قانع‌کننده‌ای به خود بدهد، همچنان درباره نتیجه مذاکرات در تردید می‌ماند.