تستی جالب برای اطمینان از سلامت بدن
نویسنده:
مترجم:
خم شدن و لمس انگشتان پا میتواند حس بسیار رضایتبخشی به همراه داشته باشد؛ راهی برای بیدار کردن عضلات کمر، همسترینگ (پشت ران) و ساق پا که در ستون فقرات و پشت پاها کشش فوقالعادهای ایجاد میکند. برای بیشتر افراد، این کشش حرکت نسبتا سادهای است اما با افزایش سن و چالشهای جدیدی که گذر عمر برای بدن ایجاد میکند، توانایی خم شدن و لمس انگشتان پا هم ممکن است بهتدریج کاهش یابد. انعطافپذیری بدن برای سلامت کلی و استقلال، بهویژه در سنین بالاتر، بسیار مهم است و با بهبود سلامت مفاصل، مانع زمین خوردن میشود. بنابراین مهم است بدانیم که چطور میتوان با این مشکل که با گذر زمان بیشتر میشود، مقابله کرد.
استانداردی برای انعطافپذیری بدن
الکس کوربت، فیزیوتراپیست، به یاهولایف میگوید که به کمک برخی روشها میتوان قابلیت انعطافپذیری بدن را افزایش داد. برخی افراد فکر میکنند اینکه در حالت خم شدن بتوانند دستشان را به نوک انگشتان پا برسانند، استاندارد طلایی برای تعریف میزان انعطافپذیری است. اما به گفته کوربت، واقعیت این است که این فقط نشان میدهد ما در عضلات همسترینگ (پشت ران) و پایینتنه انعطافپذیری متوسط داریم. علاوه بر این، برای اجرای موفق این حرکت انعطافپذیری عضلات ساق پا و ستون فقرات نیز ضروری است. لاندون اوتز، فیزیوتراپیست به یاهولایف خاطرنشان میکند در صورتی که فرد در بقیه بخشهای بدن مشکل انعطافپذیری نداشته باشد، ناتوانی در لمس انگشتان پا مشکل جدی نیست.
چرا انعطافپذیری مهم است؟
به گفته کوربت، انعطافپذیری، چه بتوانید انگشتان پایتان را لمس کنید چه نه، مزایای زیادی دارد. هرچه انعطافپذیرتر باشیم، برای انجام دادن کارها توانایی بیشتری خواهیم داشت که این امر بهویژه برای حفظ استقلال در دوران سالمندی بسیار اهمیت دارد. اوتز با اینکه تاکید میکند توانایی لمس انگشتان پا بهتنهایی یک شاخص کامل سلامت نیست، توضیح میدهد که حفظ انعطافپذیری از طریق ورزش میتواند سلامتی مفاصل، تعادل و کیفیت حرکتی طولانیمدت را تقویت کند. توانایی خم شدن و لمس انگشتان پا بهطور خاص میتواند نشان دهد که شما بهراحتی قادرید حرکات دیگر مانند برداشتن چیزی از روی زمین را انجام دهید. اگر میخواهید روی انعطافپذیری بدنتان کار کنید اوتز میگوید حرکات خاصی وجود دارند که میتوانند به این هدف کمک کنند. این حرکات، شامل کششهای استاتیک و دینامیک، عضلات موردنیاز برای لمس انگشتان پا را آزاد و شل میکنند و میتوانند چندین بار در هفته انجام شوند.
استانداردی برای انعطافپذیری بدن
الکس کوربت، فیزیوتراپیست، به یاهولایف میگوید که به کمک برخی روشها میتوان قابلیت انعطافپذیری بدن را افزایش داد. برخی افراد فکر میکنند اینکه در حالت خم شدن بتوانند دستشان را به نوک انگشتان پا برسانند، استاندارد طلایی برای تعریف میزان انعطافپذیری است. اما به گفته کوربت، واقعیت این است که این فقط نشان میدهد ما در عضلات همسترینگ (پشت ران) و پایینتنه انعطافپذیری متوسط داریم. علاوه بر این، برای اجرای موفق این حرکت انعطافپذیری عضلات ساق پا و ستون فقرات نیز ضروری است. لاندون اوتز، فیزیوتراپیست به یاهولایف خاطرنشان میکند در صورتی که فرد در بقیه بخشهای بدن مشکل انعطافپذیری نداشته باشد، ناتوانی در لمس انگشتان پا مشکل جدی نیست.
چرا انعطافپذیری مهم است؟
به گفته کوربت، انعطافپذیری، چه بتوانید انگشتان پایتان را لمس کنید چه نه، مزایای زیادی دارد. هرچه انعطافپذیرتر باشیم، برای انجام دادن کارها توانایی بیشتری خواهیم داشت که این امر بهویژه برای حفظ استقلال در دوران سالمندی بسیار اهمیت دارد. اوتز با اینکه تاکید میکند توانایی لمس انگشتان پا بهتنهایی یک شاخص کامل سلامت نیست، توضیح میدهد که حفظ انعطافپذیری از طریق ورزش میتواند سلامتی مفاصل، تعادل و کیفیت حرکتی طولانیمدت را تقویت کند. توانایی خم شدن و لمس انگشتان پا بهطور خاص میتواند نشان دهد که شما بهراحتی قادرید حرکات دیگر مانند برداشتن چیزی از روی زمین را انجام دهید. اگر میخواهید روی انعطافپذیری بدنتان کار کنید اوتز میگوید حرکات خاصی وجود دارند که میتوانند به این هدف کمک کنند. این حرکات، شامل کششهای استاتیک و دینامیک، عضلات موردنیاز برای لمس انگشتان پا را آزاد و شل میکنند و میتوانند چندین بار در هفته انجام شوند.
10 شماره آخر
پربازدیدهای خراسان آنلاین