حمله به صدا و سیما، چرا؟

نویسنده: مجتبی محمودی مهماندوست 

مترجم:


حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که منجر به وقفه کوتاه در پخش برنامه‌ها و مجروحیت تعدادی از همکاران رسانه‌ای شد، یک جنایت جنگی و نقض آشکار حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود. این حمله نه‌تنها علیه یک نهاد رسانه‌ای، بلکه علیه آزادی بیان و حق دسترسی عمومی به اطلاعات و گردش آزاد اطلاعات انجام شده است. در واقع این جنایت ناجوانمردانه بخشی از جنگ روانی اسرائیل برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه ایران است که به لطف خدا، ناکام ماند. اما این حمله یک چالش امنیتی و رسانه‌ای است که باید با پاسخ قاطع نظامی، حقوقی و دیپلماتیک روبه رو شود. ایران با تکیه بر قدرت بازدارندگی و همبستگی ملی می‌تواند نه تنها از این حمله عبور کند، بلکه ضربه‌ای مهلک به حیات رژیم صهیونیستی وارد نماید. همچنین حمله جنایت‌بار به رسانه ملی می‌تواند حق پاسخ متقابل برای ایران ایجاد کند. همان طور که بعد از حمله رژیم صهیونیستی به تاسیسات و زیربناهای کشورمان، ایران نیز مقتدرانه علاوه بر مراکز نظامی به صنایع آنان حمله کرد. قطعا اینک نیز حمله به رسانه‌های رژیم منحوس صهیونیستی و رسانه‌های معاند وابسته به اسرائیل مانند بنگاه دروغ‌پراکنی اینترنشنال فارسی می‌تواند به نحو مقتضی در دستور کار باشد و آنان نیز در معرض حملات ایران باشند تا دشمن بداند خون مجروحان این حمله ناجوانمردانه بی‌پاسخ نخواهد ماند.البته در حین نگارش این یادداشت اخبار اصابت سهمگین موشک های ایرانی به سرزمین های اشغالی در حال مخابره است.افزون بر این،حمله به صدا و سیما به عنوان رسانه ملی جمهوری اسلامی، نقض قوانین بین‌المللی از جمله کنوانسیون‌های ژنو است که برای رسانه‌ها مصونیت قائل هستند و می‌بایست حمله به رسانه‌ها و خبرنگاران در مناطق غیرنظامی ممنوع باشد. از سوی دیگر این حمله در راستای خاموش کردن صدای حقیقت و برای سکوت رسانه‌ها و جلوگیری از پوشش واقعیت‌های جنگ صورت گرفته است. از سوی دیگر از جمله اهداف سیاسی و روانی رژیم صهیونیستی با این جنایت وحشیانه می‌توان به قصد آنان برای تضعیف اراده ملی ایرانیان اشاره کرد که مقاومت خانم امامی، مجری شبکه خبر که همزمان با انفجارها به رجز خوانی حماسی پرداخت و دقایقی پس از حمله به استودیو زنده بازگشت، نشان داد که این توطئه شکست خورده است . هرچند شورای عالی امنیت ملی ایران نیز این حمله را محکوم کرد و هرگونه همکاری با رژیم صهیونیستی را مشمول شدیدترین مجازات‌ها دانست اما سازمان‌های بین‌المللی مانند یونسکو و شورای حقوق بشر نیز باید این حمله را به عنوان جنایت جنگی بررسی کنند. پاسخ مناسب به این تجاوز نیز بدین گونه می تواند باشد 1. پاسخ نظامی هدفمند: - ایران باید با عملیات دقیق و حساب‌شده، مراکز فرماندهی و سایت‌های نظامی رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد تا هزینه این جنایت را افزایش دهد پاسخی که البته دیشب کوبنده و محکم انجام شد. 2. اقدامات حقوقی بین‌المللی: - طرح شکایت در دیوان بین‌المللی کیفری (ICC) و شورای امنیت سازمان ملل برای محکومیت جنایات اسرائیل و البته  همکاری با کشورهای مستقل برای تشکیل کمیته حقیقت‌یاب درباره این حمله. 3. تقویت رسانه‌ای و افشاگری: - مستندسازی جنایات اسرائیل و انتشار جهانی آن برای افشای چهره واقعی این رژیم . - تقویت پدافند رسانه‌ای و امنیت سایبری برای مقابله با حملات آینده. 4. اتحاد منطقه‌ای و بین‌المللی: - هماهنگی با مقاومت فلسطین، حزب‌ا... لبنان و یمن برای افزایش فشار بر اسرائیل . - جلب حمایت کشورهایی مانند روسیه و چین برای محکومیت این اقدام در نهادهای بین‌المللی . 5. افزایش آمادگی دفاعی داخلی: - تقویت پدافند هوایی و امنیت مراکز حیاتی برای جلوگیری از حملات مشابه مانند کلیه مراکز رسانه ملی در استان‌های کشور که باید قابلیت پخش همزمان برنامه در نقاط مختلف و محافظت شده را داشته باشند.
10 صفحه اول